Mist

Dinsdag 12/5. De klokken luiden 8u als ik Marciac binnen wandel. Om 6.30u ben ik vertrokken want het is vandaag meer dan 30km. Ik heb in anderhalf uur 9 km langs de weg gelopen, ipv. 3u op en neer op de chemin. Marciac voelt als een bekend plaatsje. Het lijkt op Mirepoix waar we vaak met vakantie kwamen. Een marktplein omgeven door overdekte bogen, met winkels en terrasjes. Een goede pauze, koffie met Internet. En straks aan een normale dagetappe beginnen. Het was heerlijk rustig onderweg, weinig verkeer. Heel nat en mistig, met de heerlijke geur van pas gemaaide berm. Ik heb niets gemist want het was te mistig om iets te zien. Zwarte wouw en veldleeuwerik kan ik melden. Na een steile klim heb ik mijn pauze gepland bij de kerk van Auriebat hoog bovenop de heuvel. Het is een enorme kerk, een prachtig dorp, waar weinig mensen nog wonen. Ik tref er de eerste Pelgrims. 3 Françaises gaan een paar weken samen op pad. Ik zal ze nog vaker zien. Het is te koud om lang te pauzeren op het bankje boven in de mist. Rond 2u smiddags kom ik aan in Maubourguet. Ze hebben het vandaag daarboven, goed geregeld voor mij met die mist, er zou weinig schaduw zijn geweest, want ik heb meestal door de velden gewandeld. Pas na mijn aankomst warmt de zon met volle kracht naar 32 graden. Ik eet het dagmenu in hotel de France, en boek er een kamer. Straks siësta, gisterennacht slecht geslapen, te laat gegeten en ik hoorde vreemde schor jankende geluiden rond het huis. Ik denk everzwijnen. 
Morgen heb ik in Anoye (24km) afgesproken met Dominique, een Française die ik op deze route in 2012 ontmoette. Zij heeft toen haar telefoonnummer in mijn boekje geschreven voor het geval dat ik later op mijn camino bij haar in de buurt zou zijn.