Vuurdoop

Zo. 22/5-2016. Huesca -Chimillas- Bolea. 22 km. 
Auto geparkeerd en langs de volkstuintjes op weg. Politie surveillance passeert ons. Die noteren, ouder echtpaar grijs haar en beiden in grijze wandel kleding. Hij met oranje accenten. Zij meer oudrose. Alles ziet er fris uit, dus nog niet zolang onderweg. Twee jogging vriendinnen vragen of we op weg zijn naar Santiago. Jawel , dat geeft extra power. Vervelend dat de route daarna tegelijkertijd links en rechtsaf gaat. We volgen mijn Catalaanse gids en komen juist tijdens de bui in Chimillas. Schuilen bij de kerk onder de arcaden. Koffie in de bar. Op de foto voor de website van bar alberga in Chimillas. Nu volgen 16km door de Campo. Om 12u pauze naast een voetpaadje met concert van een lijster pal boven ons. Bijna in slaap gevallen. Niets meegenomen voor de lunch, appel banaan en noten moeten voldoen. Een uur later worden we overvallen door een ijskoude hagelbui. Rennen naar een dikke boom om wat te schuilen. Maar we zijn beiden drijfnat ook de sokken in de schoenen. De wind is gedraaid. Pal tegen worden we langzaam weer  droog geblazen. Frans blijft nu dicht achter mij. Zoals bij fietsen in het spoor. Twee uur lang blik op oneindig en kilometers maken. Tegen 16u bij onze afspraak in Bolea bij Casa rural Rufino. We kunnen nog juist aanschuiven voor een prima zondagsmaal. We zien er uit als echte pelgrims, vermoeide blik, verwaaid, nat, vieze broekspijpen en smerige schoenen. Frans heeft zijn vuurdoop gehad op de camino. Ik heb het wat onderschat, vooral de zwaarte van het terrein. Rotsachtig met veel losse stenen, schuine kanten en later natte plakkende klei. Nu een paar dagen 15km. Vol goede moed. ....